Aπο Ειρήνη Γιαβάση
Ειρήνη Γιαβάση
"Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας
Όλα αυτά που δεν είπαμε είναι εδώ, μέσα μας. Κυκλοφορούν με τη ροή του αίματος, πιέζουν τους τοίχους των αιμοφόρων αγγείων, περνώντας από μέσα τους με ορμή, φουσκώνουν τους πνεύμονες, με μεγαλύτερες δόσεις οξυγόνου, εκβιάζουν την καρδιά να χτυπήσει δυνατά. Όλα αυτά που δεν είπαμε κυκλοφορούν μέσα μας, σαν υγρί κόκκινο που ανακυκλώνεται, ξεχνά, θυμάται, ξεσπά δυνατά με κάποια αιμορραγία και πάλι από την αρχή, πάνω, κάτω, γεμίζει τα πόδια, τα χέρια, την καρδιά και το κεφάλι, με λέξεις και σκέψεις, όλς δικές μας.
[...]
Ο κύριος αυτός μας ενθαρρύνει. Μας βοηθάει να μιλήσουμε και να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο. Αυτές οι οικογενειακές συνεδρίες που παρακολουθήσαμε με πρωτοβουλία της μάνας, κάπου στην Αθήνα, βοήθησαν αρκετά την κατάσταση. Μαλακωσαν ακόμη και τη δική μου σκληράδα, που κατά τη γνώμη του δεν είναι "σκληράδα" , αλλά "ο τρόπος μου να αντιμετωπίζω τα πράγματα". Δεν ξέρω πότε θα μάθω να τα λέω με τον δικό του τρόπο. Γιατί, κάτι άλλο που λέει είναι πως ο τρόπος που ονομάζουμε τα πράγματα, είναι ο τρόπος που τα αντιλαμβανόμαστε κιόλας. Έτσι, η αδερφή μου δεν έχει "πρόβλημα" και δεν χρειάζεται "βοήθεια", αλλά πιο σωστά "στήριξη". Η αδερφή μας ίσως να μην "ξεπεράσει" τις δυσκολίες, όπως σε ένα πεδίο μάχης τους εχθρούς, αλλά θα πρέπει να τις "διαχειρίζεται", και αν υπάρχει περίπτωση να πάρει "χάπια", αυτά δεν θα είναι "χάπια" αλλά "θεραπευτική αγωγή". Και δεν έχει "ανωριμότητα" και "ανοργανωσιά", αλλά "κατάθλιψη". "Ιδιαίτερη" και "χρόνο" και "πορεία προς τη βελτίωση" , "αντιμετώπιση" και " διαχείριση" αντικατέστησαν την προηγούμενη φρασεολογία των βραδινών καναπέδων.
"Εμείς", Γιαβάση Ειρήνη, Μοβ Σκίουρος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου